အေျပးသမားမ်ား
ဘဝ ဆိုတာကို ေဒါင္လိုက္မ်ွဥ္းမ်ားျဖစ္တယ္လို႔ အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ၾကမယ္
ငါတို႔ ကန္႔လန္႔ျဖတ္လဲက်သြားတဲ့အခါ
ငါတို႔ဟာ ေလွကားထစ္ေတြပဲ
စဥ္းကမ္းမဲ့ ယဥ္ထိမ္းရဲေတြဟာ
လမ္းမတိုင္းမွာ မီးပြိဳင့္ေတြကို
တတ္ဆင္မထားဘူး
ဝင္းမွည့္ေနတဲ့ ခရမ္းခ်ဥ္ခင္းထဲက
ပုတ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ သႏၶိပ္႒ာန္ေတြကို
ခူးဆြတ္ၿပီးေတာ့ ေရပုတ္ေျမာင္ထဲ
ပစ္ခ်လိုက္တယ္
စမ္းသပ္ျခင္းနဲ႔ လက္ပါးမယဥ္ေသးတဲ့
သူငယ္အိမ္နဲ႔ မ်က္ၾကည္လႊာမ်ား
ၾကံရည္ေတြကို ညႇစ္ထုတ္ေနၾက
တီဗြီကိုဖြင့္ၿပီး ႐ွန္နယ္ေတြကို
ၾကက္ေပါင္းရည္တစ္မ်ိဳးလို ေသာက္သံုး
ဗဟုသုတ နဲ႔ ကင္းကြာတဲ့ ႀကိဳးစားမႈဟာ
ထန္းခိုင္မွာ ေရာၿပီးသီးတဲ့ၾကက္ဥပဲ
အခြံ/အကာ/အႏွစ္
ရိွခ်င္းတူေပမဲ့ ၾကက္ဥဟာ
ထန္းသီးလို မမာေၾကာဘူး
ေျပးလမ္းေတြဟာ ပုဏၰက တိုက္ထားတဲ့ အိမ္ေတြလို
ေမာပမ္းလို႔ တစ္ေရးေမွးမယ္ၾကံလိုက္ေတာ့
ထမင္းလံုးေတြ သံခေမာက္ေဆာင္းၿပီး
ေညာင္ပင္ဖ်ားကေန ပစ္ခ်တယ္
ပဲ့တင္သံေတြဟာ မိုင္တိုင္ေတြကို႐ိုက္ခတ္ၿပီး ျပန္ထြက္လာ
အပၸမာဓ တရားကိုမွီၿပီး
ကံၾကမၼာဟာ လူေတြမ်က္ခမ္းမွာ
စၾကၤံေလွ်ာက္လို႔
ေခြနက္ႀကီးေတြဟာ
ေျခလမ္းတိုင္းကို ထပ္ၾကပ္မကြာ
ရင္သားကိုပြတ္သတ္ျခင္းနဲ႔ အစပ်ိဳူးတဲ့
လိင္ဆက္ဆန္ျခင္းလို
ဦးတည္ရာဆီ တစ္စိုက္မတ္မတ္
ငါတို႔ဟာ ေဘာဂေဗဓမွာ
႐ုကၡေဗဓမွာ ဇီဝဇိုးငွက္ေတြရဲ႕ပါးစပ္မွာ
ဖိနပ္ေတြကို အသစ္လဲ
အေရာင္ျပယ္သြားတဲ့သက္တန္႔အတြက္
ပင္လယ္ေရေတြကို ေကာင္းခင္ဆီ ပစ္တင္ေပးရမလား
ေရငတ္ေနတဲ့ ခရမ္းခ်ဥ္ခင္းမွာ
ပြဲလမ္းသဘင္ေတြဟာ သူ႔အလိုလို
သီးပြင့္လာၾက
ေနာက္ထပ္ ေက်ာ္တက္သြားတဲ့
မာရ္နတ္ေတြကို ႏွင္းေလွ်ာက္ဖို႔
ငါတို႔ ေဒါင္လိုက္မွ်ဥ္းေတြ
ထပ္ဆဲြဖို႔ ခိုေသးတယ္
K-ဒါရ
No comments:
Post a Comment