Wednesday, February 10, 2016

ဂ်ပန္ေမာဒန္ကဗ်ာမ်ားေပါင္းခ်ဳပ္(၃)

ဂ်ပန္ေမာဒန္ကဗ်ာမ်ားေပါင္းခ်ဳပ္(၃)

(ျမန္သန္းတင့္၊ သစၥာနီ၊ ေဇယ်ာလင္း)

မိန္းမပ်က္ရဲ႕ေတး
------------------------
စစ္ၾကီးျပီးတဲ႕ေန႕
မီးေလာင္ကၽြမ္းျပီး က်ပ္ခိုးေတြေပေနတဲ႕
လမ္းေထာင့္ေတြမွာ
မေၾကညာဘဲ မင္းတို႕ေရာက္ေနေလရဲ႕
မင္းတို႕ကို ငါ ျမင္လိုက္တယ္ေလ
ဟိုဟိုဒီဒီလမ္းသလားလို႕ ။

မင္းတို႕
မင္းတို႕ရဲ႕ အိုရန္းအူတန္အေမႊးမွာ
ေဆးေတြလိမ္းလို႕
မင္းတို႕မ်က္နာေတြ ေပါင္ဒါထူထူဖို႕လို႕
ေၾကြရည္သုတ္ထားတဲ႕
ေနာက္ေဖး အိုးလိုျဖဴလို႕
ဆိုက္ပန္ဒိုင္းလႊားေပၚက မ်က္နာဖုံးအတုရဲ႕
ပုံသ႑န္
မင္းတို႕မ်က္ခုံးေမႊးေတြနဲ႕
မင္းတို႕ႏႈတ္ခမ္းေတြကို
ျပန္ေရးလို႕ ။

မင္းတို႕ ဘယ္ကလာၾကေလသလဲ
ဒါမွမဟုတ္ ရွည္ၾကာတဲ႕စစ္ပြဲၾကီးအတြင္းမွာ
ဘယ္ဆီမ်ား ေရွာင္ပုန္းေနခဲ႕ၾကသလဲ
ဘယ္လိုလုပ္ျပီး ဒီေလာက္ျမန္ျမန္ၾကီး
ရုပ္-ေျပာင္း ရုပ္လြဲနိုင္ၾကသလဲ
ဂူသခ်ၤ ီဳင္းေတြ ေအာက္ထိေတာင္ၾကားရတဲ႕
ဂ်က္ဇ္ေတးဂီတသံေတြ ေပၚထြက္ရာ
အပ်က္အစီးေတြ ၾကားထဲက
လမ္းမေတြေပၚမွာ
ေယာက်ာ္းေတြရဲ႕လမ္းေမာင္းကို ခ်ိတ္ျပီး
လမ္းလုံးျပည့္ေလွ်ာက္လို႕
မင္းတို႕သြားေနတာဟာ ပန္းတိုင္ဆီကိုလား
အကယ္၍ ဒါကို ပန္းတိုင္လို႕
ေခၚလို႕ရရင္ေပါ့ေလ။

လူေတြက အထိတ္တလန္႕နဲ႕
မင္းတို႕ကို ၾကည့္ၾကတယ္
မင္းတို႕သြားရာကို
မ်က္လုံးေတြက လိုက္ေနတယ္
ေခ်ာက္ခ်ားေနတဲ႕မ်က္လုံးေတြ
သညာကင္းျပီး က်ဳံ႕၀င္ေနတဲ႕
မ်က္လုံးေတြေလ ။

မင္းတို႕တေတြ
မဟုတ္တမ္းတရား အေျပာခံရတဲ႕
အညစ္အပတ္အေျပာခံရတဲ႕
အၾကင္နာကင္းတဲ႕
ျပတ္လုံးတစ္ခုအျဖစ္ ခံေနရတဲ႕
မင္းတို႕တေတြ
ဒါေပမယ့္ မင္းတို႕တေတြဟာ
ျပတ္လုံးထုတ္စရာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ
ငါ ခ်က္ခ်င္းသေဘာေပါက္လာတယ္
မင္းတို႕ကို ၾကည့္ျပီး
ငါထိတ္လန္႕သြားခ်င္တယ္
မင္းတို႕ကိုလည္း ထိတ္လန္႕သြားခ်င္တယ္

စိတ္မပါ့တပါ လူသား၀ါဒ
စာေပနဲ႕ ဇီဇာက်ယ္ျပီး ဗ်ာမ်ားတဲ႕ နိုင္ငံေရး
ဟိတ္မ်ားတဲ႕ သေဘာတရားေတြ 
ဒါေတြအားလုံး အသံတိတ္သြားေအာင္
မင္းတို႕တေတြကို
ထိတ္လန္႕စရာေတြ ျဖစ္လာေစခ်င္တယ္။

ေဟာ….ၾကည့္စမ္း
သူတို႕ကို ေတြ႕ရျပန္ျပီ
ဘူတာရုံနားမွာ သူတို႕တသိုက္
ကြဲေၾကေနတဲ႕
လမ္းဓာတ္မီးပြင့္ေတြေအာက္မွာ
သူတို႕တေတြဟာ
နိုမ်က္နာဖုံးေတြလား
ငိုေနတဲ႕ လူအိုၾကီးေတြလား
ငါ့ကို ၾကည့္ေနတဲ႕
မီကင္ဇာကူ မ်က္နာဖုံးေတြပဲလား

ဖိနပ္ထဲ ထိုးသိပ္ထားတဲ႕ ဒုးေခါင္းေတြ
စည္း၀ိုင္းေတြ စိန္ေျပာင္းေတြ
မင္းတို႕ကိုၾကည့္ရင္း 
အဲဒါေတြကို ငါ ေျပးသတိရတယ္
မင္းတို႕တေတြ
မင္းတို႕ရဲ႕ေသြးနီေရာင္ႏႈတ္ခမ္းေတြ
ခ်က္စတာဖီးလ္ကို ဖြာလို႕
ခ်ဴးအင္းဂမ္းကို ၀ါးလို႕

မိန္းမပ်က္တစ္ေယာက္ရဲ႕
ပါဒစပ္ဟျပဲ သမ္းေ၀ျခင္း
နီရဲတဲ႕ ၀လုံးတစ္လုံး
အဲဒီ၀လုံးထမွာ မိုက္လိုက္တ့ဲအေမွာင္ထု
အသားလို နီရဲတဲ႕ အေမွာင္ထု
မွဲ႕ေျပာက္ေတြ စြန္းေနတဲ႕ အသား၀ါ၀ါရယ္
ပြန္းေနတဲ႕ဒူးေတြရယ္
ေယာက်္ားေတြက လွည့္ၾကည့္ၾကေတာ႕
မ်က္လုံးေတြကို သူ လိုက္ဖမ္းတယ္
အက်ၤ ီလက္ေတြကို လိုက္ဆြဲတယ္
သူ သမ္းေ၀ေတာ႕
သူ႕သမ္းေ၀မႈဟာ
လူတစ္ေယာက္လုံးကို မ်ိဳလို႕ရတယ္
သူ႕သမ္းေမႈေလာက္ ဟျပဲတဲ႕
ဗုံးက်င္းရာဆိုလို႕
ဂ်ပန္ျပည္မွာ တစ္ခုမွမရွိ

စကားလုံးေတြ ေဖာင္းျပီး
ျငီးေငြ႕ဖြယ္ေကာင္းတဲ႕
လႊတ္ေတာ္မိန္႕ခြန္းေတြ
စစ္ရာဇ၀တ္မႈနဲ႕ လစ္ဘရယ္၀ါဒ
ဒါေတြအားလုံးဟာ
အဲဒီမိန္းမပ်က္ရဲ႕သမ္းေ၀မႈ
ေခ်ာက္ကမ္းပါးၾကီးထဲ က်သြားေတာ႕
လိႈင္းတြန္႕ကေလးတစ္တြန္႕သာ
ျဖစ္သြားတယ္။ ။
ကာေနကို-မစ္ဆုဟရု
ျမန္မာျပန္-ျမသန္းတင့္
#####################
ေရခဲျမစ္
-------------------
ရွားပါးတဲ႕ပန္းေတြကို ၾကည့္ရင္း
ေန႕ဟာ ေမွာင္မည္းလာျပီ ။

ပန္းေတြရဲ႕တစ္၀ိုက္မွာ
ေလဟာ ပိုပိုျပီး ေအးလာတယ္
ညလိပ္ျပာတစ္ေကာင္တစ္ေလေတာင္ မရွိဘူး။

ဘယ္ကမွ စာမလာဘူး။
ေဆာင္းဦးရာသီညမ်ား။
ပိုးေကာင္ေတြရဲ႕ေအာ္ျမည္သံ
ေရလိုစီးဆင္း ။

ညထဲမွာ ပိုးေကာင္ေတြ ေအာ္ျမည္ေနတဲ႕အသံဟာ
ဘာကို ေဖြရွာေနတာလဲ ။
ငါ့ထဲ စီး၀င္လာျပီး
အဆုံးမွာ ေရခဲျမစ္တစ္စင္း ျဖစ္သြားတယ္။ ။
ရွီေဂဂ်ီ ဆူဘိုအိ။

ျမန္မာျပန္သူ-ေဇယ်ာလင္း

##################################
အတိတ္
ငါ….ေနာက္ျပန္ၾကည့္ေသာအခါ
အိုေဟာင္းေနတဲ႕ယကၠန္းအခန္းကို ျမင္ရတယ္။
(အဲဒါ ငါ့အေမ ယကၠန္းခတ္တဲ႕အခန္းပဲ)
ငါ….ေနာက္ျပန္ၾကည့္ေသာအခါ
ယကၠန္းခတ္တဲ႕အသံကို ၾကားရတယ္။
(ငါ့အေမဟာ အဲဒီအခန္းမွာ ယကၠန္းခတ္ေနခဲ႕တယ္)

ငါ….ေနာက္ျပန္ၾကည့္ေသာအခါ
ၾကီးမားတဲ႕အိမ္ၾကီးတစ္အိမ္ကို ျမင္ရတယ္။
လယ္ေတာကို ျမင္ရတယ္။ေတာင္တန္းကို ျမင္ရတယ္။
(အဲဒီအိမ္မွာ ငါ့အေမကို ေမြးခဲ႕တယ္။
အဲဒီရြာမွာ ငါ့အေမကို ေမြးခဲ႕တယ္)

ငါ….ေနာက္ျပန္ၾကည့္ေသာအခါ
ေခါင္းေလာင္းထိုးသံကို ၾကားရတယ္။
(အဲဒါ လြန္ခဲ႕တဲ႕အႏွစ္သုံးဆယ္က ညေနခင္းပဲ။အခ်ိန္ဆိုတာ…
အဆက္မျပတ္ျဖစ္ေပၚေနတာနဲ႕ ရပ္တန္႕ေနတာပဲ)

ငါ….ေနာက္ျပန္ၾကည့္ေသာအခါ
ေတာင္က အုပ္မိုးေနတဲ႕ပင္လယ္ကို ေတြ႕ရတယ္။
(အဲဒါဟာ ငါ့အေမရဲ႕ဂူသခ်ၤ ိဳင္းေနရာပဲ)

ငါ….ေနာက္ျပန္ၾကည့္ေသာအခါ
လိႈင္းပုတ္ခတ္သံကို ၾကားရတယ္။
( ငါ့အေမနဲ႕အတူ ပင္လယ္ခရုခြံေတြ ေကာက္ခဲ႕တယ္)

ငါ….ေနာက္ျပန္ၾကည့္ေသာအခါ
ငါ….ေနာက္ျပန္ၾကည့္ေသာအခါ
ငါ့မွာ…အဆုံးအစမဲ႕အခ်စ္ေတြ ျပည့္လွ်မ္းေနတဲ႕အခါ
ႏႈတ္ဆက္ပါတတယ္လို႕ ေျပာပါရေစ ။
(ကၽြန္ေတာ္တို႕လည္း မလႊဲမေသြ သြားၾကရမွာမို႕
တျခားလူေတြ ခြင့္ျပဳလိုက္ၾကပါစို႕)
အိုယီ
ျမန္မာျပန္သူ-သစၥာနီ
###################################
လွ်ပ္စစ္ရထား
-----------------------
လက္ကိုင္ၾကိဳးကြင္းမွာ တြယ္ခ်ိတ္ေနတဲ႕လူတစ္ေယာက္
ထိုင္ခုံတစ္ခုေပၚ ထိုင္ေနတဲ႕ လူတစ္ေယာက္
ရထားယိမ္းရာ လိုက္ယိမ္းေနတဲ႕ လူတစ္ေယာက္
ထိုင္းမိႈင္းေစတဲ႕ လွ်ပ္စစ္မီးေရာင္ေအာက္မွာ
ဘယ္သူ႕ကို ဘယ္သူကမွ မသိ
ကိုယ္ဆင္းသြားတဲ႕ဘူတာကိုလည္း ဘယ္သူမွ ဂရုမစိုက္
ဘူတာကို ေက်ာ္သြားျပီးမွ
လမ္းကူးျပန္စီးခဲ႕ရတာ အၾကိမ္ၾကိမ္
ကိုယ့္ကိုယ္လည္း ဘယ္သူမွန္းမသိေတာ႕။
သင္ရဲ႕ ပင္ပန္းနုံးခ်ည္႕ေနတဲ႕ လည္စီး
အဲဒီလည္စီးရဲ႕အထုံးထဲမွာ
သင္ မသိတဲ႕အရာတစ္ခု ပုန္းေအာင္းေနတယ္။
ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ ေပါလစ္မတိုက္ရေသးတဲ႕ ဖိနပ္ေဟာင္း
ေဟာင္းေနတဲ႕ ခြာထဲမွာ
သင့္ကို စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစတဲ႕ အရာတစ္ခု
ပုန္းေအာင္းေနတယ္။
ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ရင္
အဲဒီအရာကိို သင္ သိလာလိမ့္မယ္။
သင့္အေလာင္းကို မီးရိႈ႕ေနတဲ႕
မီးျခစ္ဆံတစ္ေခ်ာင္းရဲ႕ မီးေတာက္ထဲမွာ
အဲဒီအရာ ပုန္းေအာင္းေနတယ္။ ။
မာဆာအို နာကာဂိရိ
ျမန္မာျပန္သူ- ေဇယ်ာလင္း 
###########################
ငွက္တစ္ေကာင္ရဲ႕တီးတိုးသံ
-----------------------------
အိပ္ယာက ထ,ပါေတာ႕ ပန္းမ်ား
သင့္ ပန္းတေခါင္းထဲက ေရဟာ
တစ္၀က္ေလွ်ာ႕ေနတာ ေတြ႕ရလိမ့္မယ္။

အိပ္ယာက ထ,ပါေတာ႕ ဓာတ္တိုင္မ်ား
ရွည္လ်ားတဲ႕ သင့္ရဲ႕လက္တံမ်ား
တစ္၀က္ပြန္းစုတ္ေနတာ ေတြ႕ရလိ္မ့္မယ္။

အိပ္ယာက ထ,ပါေတာ႕ ပန္းမ်ား
မင္းအေၾကာင္းကို ေမ့ေလ်ာ႕ေနတာ ၾကာျပီျဖစ္တဲ႕
မင္းက ဆင္းသက္ေပါက္ဖြားလာသူေတြကို
ေတြ႕ရလိမ့္မယ္။

အိပ္ယာက ထ,ပါေတာ႕ လိႈင္းမ်ား
သင္ ဘာေတြ ျမိဳခ်ခဲ႕တယ္ဆိုတာ ေတြ႕ရလိမ့္မယ္။

အိပ္ယာက ထ,ပါေတာ႕ ကမာၻေျမၾကီး၊
မင္းရဲ႕၀မ္းဗိုက္ေထာင့္ထဲကို ဖိတ္က်ခဲ႕တဲ႕
ေသြးေတြဟာ
ဘယ္ေလာက္အဖိုးထိုက္တယ္ဆိုတာ
မင္း ေတြ႕ရလိမ့္မယ္။ ။
(ကီတာဂ၀ါ)
ျမန္မာျပန္-သစၥာနီ

ညဘက္ပ်ံသန္းျခင္း
----------------------
ကေလးငယ္ရဲ႕ေခ်ာင္းဆိုးသံ
သူ႕အေဖက စိတ္မသက္မသာ
(အဆက္မျပတ္ ျမည္ေနေသာ အင္ဂ်င္စက္သံ)

ကေလးငယ္ရဲ႕ေခ်ာင္းဆိုးသံ
သူ႕အေဖက စိတ္မသက္မသာ
(အဆက္မျပတ္ ျမည္ေနေသာ အင္ဂ်င္စက္သံ)

ကေလးငယ္ရဲ႕ေခ်ာင္းဆိုးသံ
သူ႕အေဖက စိတ္မသက္မသာ
(အဆက္မျပတ္ ျမည္ေနေသာ အင္ဂ်င္စက္သံ)

ကေလးငယ္ရဲ႕ေခ်ာင္းဆိုးသံ
သူ႕အေဖက စိတ္မသက္မသာ
(အဆက္မျပတ္ ျမည္ေနေသာ အင္ဂ်င္စက္သံ)

ကေလးငယ္ရဲ႕ေခ်ာင္းဆိုးသံ
သူ႕အေဖက စိတ္မသက္မသာ
(အဆက္မျပတ္ ျမည္ေနေသာ အင္ဂ်င္စက္သံ)
ကေလးငယ္ရဲ႕ေခ်ာင္းဆိုးသံ
သူ႕အေဖက စိတ္မသက္မသာ
(အဆက္မျပတ္ ျမည္ေနေသာ အင္ဂ်င္စက္သံ)

ကေလးငယ္ရဲ႕ေခ်ာင္းဆိုးသံ
သူ႕အေဖက စိတ္မသက္မသာ
(အဆက္မျပတ္ ျမည္ေနေသာ အင္ဂ်င္စက္သံ)

ယာမာမူရာ
ျမန္မာျပန္သူ-သစၥာနီ

########################
အေျပးသမား
----------------
ငါငယ္ငယ္တုန္းက
မၾကာခဏပဲ ေျပးသြားဖို႕မလိုေပမဲ႕
ေျပးသြားစရာေနရာမဟုတ္ေပမဲ႕
ငါဟာ ေျပးသြားတတ္တယ္။
ငါေျပးေနတဲ႕အခါ ပီတိျဖစ္တယ္။
ငါ့အသည္းႏွလုံးထဲမွာ
အင္ဂ်င္တစ္ခု ခုတ္ေမာင္းေနသလိုပဲ ။

အခုလည္း….
ငါ စီးမဲ႕ရထားနဲ႕ လြဲမွာစိုးလို႕
ငါေနာက္က်မွာစိုးလို႕
ငါ ကတိဖ်က္ရာ ေရာက္မွာစိုးလို႕
မၾကာမၾကာ ငါေျပးရတယ္။

ဖိုလိႈက္ေမာပန္းလို႕ ၊အားေဖ်ာ႕ႏြမ္းလ်လို႕
အခုေတာ႕ အဲဒီကတီေတြအားလုံးက
ငါ့ကို ဆြဲေခၚတယ္ ဒရြတ္ဆြဲေခၚတယ္။
ငါ့အသည္းႏွလုံးထဲမွာ
အခုေတာ႕ ဘာလႈပ္ရွားမႈမွ မရွိေတာ႕ပါလား။ ။
(ဆူဂ်ီယားမား)
ျမန္မာျပန္သူ-သစၥာနီ

###########################
မိမိကိုယ္မိမိ ေသေၾကာင္းၾကံစည္ျခင္း
--------------------------------
ငါ့မွတ္ဥာဏ္ဟာ
အသားေစ်းထဲက အသားေတြထက္ နီရဲျပီး
ငါ့အတိတ္ဟာ
ေၾကြအိုးေပၚက ပန္းပုံေဖာ္ထားသလိုပါပဲ
တိက်ျပီး တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ အလြန္အကၽြံ အေသးစိပ္၇ဲ႕။
ဒါေပမယ့္ဒီလိုခြန္အားက်ဆင္းေနျခင္းအေျခအေနဟာ
ဘယ္လိုဆင္ျခင္မႈမ်ိဳးက လာသလဲ။

တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ပဲ
ေသနတ္ေျပာင္း၀ကို ငါ့နားထင္မွာ ေတ့ျပီး
ေမာင္းကို ျဖဳတ္ခ်လိုက္ဖို႕ ၾကိဳးစားတယ္။
ငါ့ခႏၶာကိုယ္တြင္းထဲ ခါးသက္တဲ႕ သၾကားလုံးေတြ ၀င္သြားျပီး
ငါ့ေနာက္ကြယ္က စင္ေပၚက
အလွျပပစၥည္းတစ္ခု က်ကြဲသြားေတာ႕တယ္။
ဒါပါပဲ
တကယ့္ကို ဒါေလာက္ေလးပါပဲ။
ကမာၻတစ္ခုရဲ႕ က်ိဳးပဲ႕ေနတဲ႕ အေပါက္ေသးေသးေလးတစ္ခုကေန
အ၀ါေရာ္ မီးခိုးေငြ႕ထြက္လာတယ္။

ဘ၀ဆိုတာဟာ ေနာက္ဆုံးေတာ႕
ေလးလံေခါင္ခိုက္တဲ႕ ကဗ်ာဆန္ဆန္ မာခဲမႈလား။
ဒါေပမယ့္လည္း
အ၀တ္စတစ္ခုရဲ႕ ထုတ္ပိုးထားတဲ႕
က်ိဳးပဲ႕ေနတဲ႕ အရုပ္ေတြရဲ႕ အစအနေတြလဲ
ဒီလိုပါပဲေလ
ျပီးေတာ႕ ဒီလိုပဲ ရုတ္တရက္ ေမွာက္လ်က္လဲက်သြားတာပဲ။

ဘယ္သူကမွ ထာ၀ရ သုဘရာဇာလို မလာၾကပါဘူး။
အခ်ိန္တစ္ခုျပီးဆုံးသြားတဲ႕အခါ ေသာ့ခေလာက္ကို ဖြင့္ျပီး
ေနာက္ထပ္အ၀တ္နဲ႕ ထုပ္ပိုးထားတဲ႕ အထုပ္တစ္ထုပ္
ဟိုဒီၾကည့္ရုံသက္သက္ ေရာက္လာေတာ႕တာပဲ ။ ။
( ရွီရို မူရာနို )
ျမန္မာျပန္-ေဇယ်ာလင္း
#######################

ေက်ာက္တုံး
-------------------
ေက်ာက္တုံး
တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္စြာ
ႏွစ္သန္းေပါင္းမ်ားစြာ
အသက္ရွင္ေနထိုင္ဆဲ ။

အဲဒီအေတာအတြင္းမွာပဲ
ေကာင္းကင္ကေတာ႕
အခါေပါင္းမ်ားစြာ ၾကည္လင္လိုက္
အခါေပါင္းမ်ားစြာ မိႈင္းအုံ႕လိုက္နဲ႕ ။ ။
(ဆူဘိုအီ)
ျမန္မာျပန္-သစၥာနီ
#############################

ပိုးေလာက္လန္း
အခန္းတစ္ခန္းထဲမွာ အက်ဥ္းက်ေနတုန္းက
ငါ လ,ထြက္တာကို မသိေတာ႕ဘူး။
ေျမတိုက္ခန္းထဲကို ေရာက္ေနကတည္းက
ငါ ,ေနထြက္တာကို မသိေတာ႕ဘူး။
ေခါင္းငိုက္စိုက္ခ်ကာ လမ္းေလွ်ာက္လာကတည္းက
ငါ ,ၾကည္လင္တဲ႕ေကာင္းကင္ကို မသိေတာ႕ဘူး။
စာတစ္ေစာင္မွ လက္ခံမရကတည္းက
ငါ , ဘာသတင္းကိုမွ မရေတာ႕ဘူး။
ငါ့မ်က္လုံးအျမင္ကြယ္ကတည္းက
ငါ့အတြက္ ပန္းပြင့္ေတြနဲ႕ မန္းကေလးေတြဆိုတာ
၀ိုးတ၀ါးအရာေတြသာ ျဖစ္တယ္။
ဒါေပမယ့္
အခုထက္တိုင္ ငါ အသက္ရွင္သန္ေနနိုင္တာေကတာ႕
ေအးျမတဲ႕ေလနဲ႕ ၊ေျမၾကီးရဲ႕ရနံ႕ကို
ငါ သိေနေသးလို႕ပါပဲ ။ ။
(အာကီးဒါး)
ျမန္မာျပန္-သစၥာနီ
###################

No comments:

Post a Comment