ဝိုင္ခြက္ထဲသို႔ မာက်ဴရီျဂဳိလ္ႀကီး ျပဳတ္က်ခန္း
_____________________________________
လူ႔ဘဝႀကီးကို အသံုးခ်ေနတဲ့ ပံုစံဟာ
"ေစာက္ပိုေတြပါကြာ"ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ထက္
ဌာန္က႐ိုဏ္းက်တဲ့ အေျဖဟာ ဘာရွိေသးလဲ။
အိပ္ေနတံုးပဲလား သူမရဲ႕ ပြတ္သတ္မႈမွာ
မင္း အိပ္စက္ေနတံုးပဲလား။
အဲ့ဒီ ေအးခဲသစ္ေတာႀကီးေတြထဲက
ငါတို႔ နားရြက္ေတြကို ဆြဲထုတ္ၿပီး ထြက္ေျပးၾကမယ္ေလ။
တက္မက္မႈနဲ႔ တည့္တည္တိုးတဲ့အခါ
ငါတို႔မ်က္လံုးေတြဟာ ငါတို႔ကိုယ္ထဲသို႔
လႊံသြားတစ္ခုလို တစ္ရစ္ခ်င္းစီ
ေဖါက္ထြင္းဝင္ေရာက္သြား။
သိရိမာ ေသၿပီးလို႔ ေလးရက္ၾကာမွ
ငါတို႔ အိမ္ေရွ႕မွာ သီရိမာ သီခ်င္းလာဆိုတာ။
တေစၧဆိုတဲ့ အသိမွတ္ျပဳ စိုးထိတ္ျခင္းသာ
မရွိခဲ့ရင္ ပရေလာကဟာ ဟန္းနီးမြန္း ထြက္ခ်င္စရာ ၿဂိဳလ္သစ္ႀကီးျဖစ္ေနမွာ။
ၿပီးမႇ အိပ္ကပ္ထဲက ရွိစုမဲ့စုေတြကို ထုပ္ၿပီး
အိပ္မက္ အႀကီးႀကီး တစ္ခုဝယ္တယ္။
အဓိပၸါယ္မရွိဘူး ဆိုတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြကိုပဲ
ငါတို႔ဟာ အ,ကုသိုလ္ေတြနဲ႔ ရင္းၿပီးလုပ္ခဲ့။
အဲ့ဒီေစာက္ပိုေတြကိုပဲ ပဋိသေႏၶ ဘဝကတည္း
အေမ့ခ်က္ေပါက္ကေန ရွစ္လ တိတိ ခိုးနားေထာင္ၿပီး အလြတ္က်င့္ခဲ့တာ။
နားခိုစရာ ကမ႓ာႀကီး တစ္ခုလံုး ေက်ာခင္းေပးထားပါရက္နဲ႔ ဒူဘိုင္းတာဝါ လို မိုးေမွ်ာ္တိုက္ႀကီးေတြ ၿပိဳင္းထြက္လာတယ္။
မေန႔ကအထိ ဒီကိစၥဟာ မၿပီးျပတ္ႏိုင္ေသးဘူး
အခုမွ စလုပ္မွာေလ။
ၿပီးေတာ့လည္း ၿပီးသြားတာပါပဲ။
ဆိုလိုတာက အဲ့ဒီ က်ဥ္ဆံရထားဟာ မင္းမေမြးခင္ ႏွစ္ေပါင္းသံုးသန္းေက်ာ္ကတည္းက
မ်ိဳးေပ်ာက္ေနခဲ့တာ။
ရစ္ညီေနာင္ဟာ ပုစဥ္းရင္ကြဲ အႀကီးစားေတြရဲ႕
အ႐ိုးစုကို ရွာေတြ႕ခဲ့တာ။
အက္ဒီဆင္ဟာ ပိုးစုံးၾကဴးေတြရဲ႕ အမေတ ကို ရွာေတြ႕ခဲ့တာ။
စစ္ပြဲေတြ အားလံုးၿပီးသြားၿပီးမွ နပိုလီယံဆီသို႔
ေသမင္းဆီက gmail ေရာက္လာတယ္_____
"အခုလို ငါတို႔ကိုယ္စား လူ ကူသတ္ေပးတာ ေက်ဇူးတင္ပါတယ္ ေစာက္ပိန္း"
K-ဒါရ
No comments:
Post a Comment