ခ်စ္ေသာ အေဖနဲ႔ ေျခရာတိုင္းျခင္း
____________________________
အေဖ့ကို သူ႔အေမ ေမြးတံုးက က်ေနာ႔ကို က်ေနာ႔အေမ မေမြးေသးဘူး။ဆီလီနာ ဂိုမဇ္ လည္း မေမြးေသးဘူး။ခရစ္တီယာနို ေရာ္နလ္ဒို လည္း မေမြးေသးဘူး။မာရာဒိုနာ ေဘာ္လံုးမကန္ခင္ ကတည္းက အေဖ့ကို ေမြးထားၿပီးသား။ဇူကာဘဂ္ ေဖ့စ္ဘုခ္ ကို ရွာမေတြ႕ခင္ ကတည္းက အေဖ့ကို ေမြးထားၿပီးသား။
လူကူးမ်ွဥ္းက်ားမွာ ေၾကာင္ေတာင္ရပ္ေနတဲ့ က်ေနာ႔အေဖကို ကားတစ္စီးရဲ႕ အိတ္ေဇာက မီးခိုးေတြနဲ႔ ပစ္မႈတ္ခဲ့တဲ့ ညကမွ လူ႔ဘ၀ကို က်ေနာ္ရလာတာ။
မွတ္မွတ္ရရပဲ က်ေနာ႔အေမ က်ေနာ႔ကို ဘယ္လိုေမြးခဲ့တယ္ ဆိုတာကို က်ေနာ္မမွတ္မိေတာ့ဘူး။လူ႔ဘ၀ရဲ႕ ပထမဆံုး ရုန္းကန္ရတဲ့ အသက္လုပြဲျကီးတစ္ခုကို က်ေနာ္ေမ့ေနတာဟာ က်ေနာ႔အတြက္ မေကာင္းဘူး။ဘ၀အတြက္ အေကာင္းဘူး။ မွတ္မွတ္ ရရပဲ က်ေနာ္စၿပီး မွတ္မိတဲ့ အရာဟာ က်ေနာ႔ေရွ႕တည့္တည့္က ေက်ာက္ေဆာင္ႀကီးဟာ ေသြးစက္စက္က်ေနတယ္။က်ေနာ္ဟာ အေမ့ရင္ခြင္ထဲကေနၿပီး အေဖ့ကို သနားေနခဲ့တာလား ေဝခြဲမရေတာ့ဘူး။အဲ့ဒီတံုးက က်ေနာ္ စကားေျပာတတ္ရင္ "fightin ေဖေဖ"လို႔ ေျပာျဖစ္လိမ့္မယ္ဆိုတာကိုေတာ့ က်ေနာ္ မွတ္မိတယ္။
"သား သမီး ရတနာ"လို႔ တခ်ိဳ႕က သူတို႔သားသမီးကို အမႊန္းတင္ေနခ်ိန္မွာ အေဖဟာ က်ေနာ႔ကို ဝါးျခပ္ျပားနဲ႔ နာနာရိုက္ေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေဖေဖ ေျပာျပတယ္။ "အိုဗ်ာ.....အေဖဟာ ေစာက္ေဖာင္းပါ"ေျပာေပါက္ကိုၾကည့္_______"ဘယ္ပင္လယ္မွ ေရတံခြံေလာက္ မျမင့္ဘူး။ဘယ္ေရတံခြံမွ ပင္လယ္ေလာက္မႀကီးဘူး"တဲ့။က်ေနာ႔ကို က်ေနာ္ေတာင္ ဘာအေကာင္မွန္း မသိတဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ အေဖဟာ က်ေနာ႔ကို ခြာ လာတိုင္းနဲ႔။ သူ႔ေျခရာထက္ မႀကီးမခ်င္း အေဖ ဟာ က်ေနာ႔ေျခဖုဝါးေတြကို တမင္နာက်င္ေအာင္ တက္နင္းေနမဲ့ပံု။
ေရတံခြံေတြကို "အေဖ"လို႔ ေခၚမိေတာ့ က်ေနာ္ဟာ ပင္လယ္လို႔ခံယူဖို႔ကို ရွက္႐ြ႕ံခဲ့တဲ့ အခိုက္ေတြေပါ့။အေဖ့ကို ဘယ္တံုးကမွ ေမာ့မၾကည့္ရဲခဲ့တဲ့ ေကာင္ကိုပဲ အေဖက သူ႔ကိုငံု႔ၾကည့္ဖို႔ က်ေနာ႔ကို အခါခါ တြန္းအားေပးတယ္။
က်ေနာ္လည္း အေဖ့ေသြးေၾကာင့္ရဲတာလား အေဖ့အဆဲေၾကာင့္ ရဲခဲ့တာလား ပထမဆံုး အေဖ့ကို ငံု႔ၾကည့္ခြင့္အျဖစ္ အေဖမေျဖဖူးခဲ့တဲ့ ဆယ္တန္းကို ဂုဏ္ထူး နွစ္ဘာသာနဲ႔ ေအာင္ခဲ့တယ္။ က်ေနာ႔ကို မနာလို လို႔လား အေဖဟာ က်ေနာ႔ကိုၾကည့္ရင္း မ်က္ရည္ေတြ ထြက္လာတယ္။ဟာ ဟ့။ဟာသပဲ အေဖ က်ေနာ႔ကို ပထမဆံုး ဖက္ခဲ့တယ္။"ငါ့သား ကြ!!" တဲ့။
ဖိုမ သဘာဝ အာသာတေျပစာ လိင္ဆက္ဆံရာက မေတာ္တဆ တည္လာတဲ့ သေႏၶကို အသက္တမ်ွ ဂရုစိုက္ေနၾကတဲ့ အရူး လူလင္မယားဟာ က်ေနာ႔ အေဖနဲ႔ အေမေပါ့။မေန႔ညကေတာ့ ထူးထူးျခားျခားပဲ က်ေနာ႔အေဖနဲ႔ ဖုန္းေျပာျဖစ္ခဲ့တယ္။"ငါ့ကို ေစာက္ဂရုမစိုက္ရင္ေတာင္ မင္းအေမနဲ႔ မင္း ညီမေတြ အလြမ္းေျပဖို႔ တစ္လ တန္သည္၊နွစ္လတန္သည္ ျပန္လာပါ။ဒါမွ မဟုတ္ အၿပီးျပန္လာပါ "တဲ့။က်ေနာ္ၿပံဳးေနလိုက္တယ္။ အေဖေတာ့ ဘယ္လိုေနမလဲ က်ေနာ္မသိဘူး။ အေဖ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ လယ္ နွစ္ဆယ့္တစ္ ဧက ကို ဝယ္ၿပီးရင္ေတာင္ က်ေနာ္ဟာ အေဖ့ထက္ခ်မ္းသာတဲ့ ေကာင္ျဖစ္ေနၿပီပဲ။
အေဖ့သား မဟုတ္တဲ့ စီေရာ္နလ္ဒိုေတာင္ အေဖ့ထက္ေတာ္ေအာင္ ေဘာ္လံုးကန္နိုင္တာပဲ။အေဖ့သားျဖစ္တဲ့ က်ေနာ္က ဘာလို႔ အေဖ့ထက္ေတာ္ေအာင္မလုပ္နိုင္ရမွာလဲ။
သမရိုးက် နားေထာင္ျဖစ္ေနတဲ့ သီခ်င္းေခြေတြကို ေဘးဖယ္ၿပီး "ဘိုျဖဴ" ရ႕ဲ "ဆန္ေရ"သီခ်င္းနဲ႔ ၿငိမ့္ေနလိုက္တယ္။
မၾကာခင္ က်ေနာ္ အိမ္ျပန္ပါေတာ့မယ္။ ။
K-ဒါရ
No comments:
Post a Comment